بیا تا قدر یکدیگر بدانیم

کا تا ناگه ز یکدیگر نمانیم

چه آمد بر سر اقوام و خویشان

که گردید جمع شان این سان پریشان

چرا خواهر ز خواهر می گریزد

برادر با برادر می ستیزد

چرا دختر ز مادر ننگ دارد

پدر با بچه هایش جنگ دارد

یکی با سود پولهای نزولی

رود مکه به امید قبولی

یکی نازد به ماشین و به باغش

یکی باد تکبر در دماغش

بظاهر خانه هامان کاخ شاه است

درونش یک جهان اندوه و آه است

در و دیوارها کاشی و سنگ است

ولی هر خانه یک میدان جنگ است

تمام کارها گشته ریایی

نجابت شد عوض با بی حیایی

نه در فکر حلال و نه حرامند

همه دارند ولی نعمت زوالند

چنین مردم دگر خیری نبینند

اگر قارون شوند باز هم همین اند

بخود آئید عزیزان راه کج شد

از این رو زندگانی ها فلج شد

بیائید راه دیگر پیش گیریم

سراغ از اصل و نسل خویش گیریم

بیائید قدر یکدیگر بدانیم

غرور و کینه را از خود برانیم

بیائید دست یک دیگر بگیریم

ضمانت نیست تا فردا نمیریم